Beste C, K. T, S, H, R,
De spin en Europa 1991 Het is januari 1991. Een groepje jongeren van het jeugdwerk van Doopsgezinden, Remonstranten en Vrijzinnige Hervormden kopen een kaart van Europa om een overzicht te krijgen van het Europa dat in 1992 één zou moeten zijn. Zij zoeken de uiterste randen af van de kaart, als een spin die zoekt waar ze haar eerste draden aan kan vastmaken om zo een web te kunnen beginnen. Ze willen een verbinding leggen tussen het leventje in Amsterdam en dat ‘ene’ Europa. En dat is niet alleen West-Europa. West tegen Oost lijkt hen een gedateerde eenheidsgedachte. Ze willen verbindingen leggen tussen henzelf, hier, en de mensen daar. Ze nemen geen genoegen meer met een verhaal ‘over’ die mensen daar. Zij geloven pas in eenheid als die gebaseerd is op contacten, op een netwerk, een web.
Het wordt een reis langs Parijs, Rome, Boedapest, Kiev. Moskou, Warschau, Berlijn. –Zie het beeldfragment hiernaast, maar vooral de volledige versie uit het beeldarchief: 1991 Eenheid is een woord van 7 letters.
Ervaringen zijn de pijlers van ons denken. Alles wat we lezen en horen funderen we daarop. Als de ervaringen ontbreken bij wijze woorden die ons door zo velen gegeven worden, zullen die woorden verwaaien in de wind van het leven van alle dag. Als de ervaringen ontbreken bij de dagelijkse televisiebeelden die we over ons uitgestort krijgen, zullen we steeds weer met de afstandsbediening een ander net kiezen, of zetten we de video stil om een drankje uit de koelkast te halen. Maar bij ervaren hoort dat er geen afstandsbediening en geen still knop bij de hand is. En juist door de waanzinnig intensieve manier van reizen (4 dagen per stad, 120 uur reistijd) is onze ervaring zo sterk verankerd. We hebben de samenhang in ons Europa gezien, we hebben de mensen gezien en gesproken, die we zijn gaan waarderen en liefhebben. We hebben geleerd ons als ‘spinnen’ op te stellen en daadwerkelijk verbindingen te leggen tussen ‘hier’ en ‘daar’, tussen culturen een web te weven, een netwerk te starten. Dat doet ons ook anders aankijken tegen immigranten, allochtonen en vluchtelingen in ons eigen land. Deze ‘vreemden’ kunnen het web, het netwerk alleen maar sterker maken, al lijkt aanvankelijk het tegendeel. Ook lijken we vaak genoeg verstrikt te raken in de kleverige draden van de spinnenwebben om ons heen, zoals het nationalisme, het protectionisme, het racisme, het fascisme. Er is maar één manier om niet verstrikt te raken in kleverige webben: Zelf spin worden, zelf draden gaan weven, contacten leggen met die vreemden; in je eigen stad, overal.
Na deze reis in 1991, maar ook nu nog, 25 jaar later, anno 2016 kunnen we het iedereen aanbevelen: word spin.
Met hartelijke groet, Dik
