Beste N,

Leuk hoor, om een artikeltje van jou terug te vinden uit 1978, in ‘Touwtrekken’, het krantje wat je jarenlang uittypte, vol met stukjes van jongeren. Jij schreef toen een artikeltje over ‘geloven’, een thema dat bij vlagen in discussie kwam, zeker als er weer eens nieuwe jongeren binnenstapten. Velen keken mij dan met een mengeling van uitdaging en meewarigheid aan en vroegen dan vaak of ik in god geloofde. Afhankelijk van de situatie stelde ik een wedervraag, als “wat bedoel je met god” of “bedoel je een god op een wolk die op ons neerkijkt?” Soms keken ze om zich heen en poneerden de stelling “ik zie geen god hoor”. Het waren allemaal prachtige aanleidingen om het weer eens over geloven te hebben. Waarom zouden we geloven? En waarin geloven we dan; in een god die boven ons staat te ‘dirigeren’ en waarom noemen we dat geloof toch steeds weer ‘god’? Jouw artikeltje stelt het scherp in tweeën: actief geloven tegenover passief geloven. En misschien is dat wel precies wat we ook in ons jeugdwerk altijd hebben willen duidelijk maken. Geloven is het pas als je laat zien wat jouw geloof eigenlijk ìs. Je conclusie is mild: “Daarom ook zal iedere Christen zijn geloof op een actieve wijze belijdt, ‘het’ anders beleven”. En natuurlijk herleid je dit wel degelijk, als een goed vrijzinnige, naar een eigen verantwoordelijkheid in de regel ervoor -“Het is het resultaat van eigen denken”-. Ik herinner me nog wel dat we naast het algemene geloven in god, aangekaart door buitenstaanders, dat precies het door jouw geschetste actieve geloven leidde tot gesprekken over wat je dan actief kan en ’moet’ doen. Want, is bidden en luisteren naar wat in de bijbel staat ook actief geloven, of kan het alleen maar zo heten als je ook daadwerkelijk dóet wat dat geloof van je vraagt? En nogmaals wat is dat dan, die vraag van je geloof? Ik durf daar wel een antwoord op te geven, maar daarmee geef ik niet het antwoord van anderen; iedereen zal, als gelovige, zelf dat antwoord moeten geven: wat is (actief) geloven? Voor mij is dat aan de ene kant een algemene houding die gericht is op een rechtvaardiger wereld en aan de andere kant heel concreet kleine stapjes zetten, van de keuze van de ASN- of Triodosbank, fairtrade en biologische producten en organisaties steunen die ook ijveren voor een rechtvaardige wereld. En dan nog kleiner: vrijheid, verantwoordelijkheid en vertrouwen geven aan iedereen waar we mee te maken hebben in kerk en jeugdwerk.

Met hartelijke groet, Dik